hmmm... saya buntu... buntu.... saya tidak tahu apa yang patut saya lakukan lagi.... mengapa semua ini terjadi sedangkan segala-galanya sudah pun selesai.... sudah SELESAI... saya tidak mengerti.... bukan senang untuk kembali seperti dahulu... bukan senang... awak perlulah faham keadaan kitorang.... saya tahu saya salah.... saya tahu saya salah... tapi... tolonglah... saya merayu.... bukan saya tak nak baik macam dulu lagi.... tapi tak senang... tak senang seperti yang awak cakap..... saya pun nak exam dah.... awak janganlah cakap benda-benda macam ni lagi.... saya merayu sangat... saya tak faham.... saya tak faham mengapa kami MESTI baik semula seperti dulu dalam waktu terdekat ni? kenapa? awak kata supaya spm kitorang fun.... fun? apa maksud fun pada awak? kata-kata awak dan pesanan ringkas yang awak hantar pada saya telah banyak mengguris hati saya.... kata-kata awak menundingkan jari kesalahan pada saya.... seperti saya sengaja tidak mahu berbaik dengan dia.... saya dah baik dengan dia... saya dah berbaik dengan dia.... saya dah selesaikan segala-galanya.... dia masih lagi rakan saya.... masih lagi rakan saya.... cubalah fahami apa yang saya rasa..... saya sedih tatkala bergaduh dan berpaling muka dengan dia.... tapi, sekarang saya dah berbaik dengannya... saya sudah memohon maaf daripadanya.... apa lagi yang tak betul??? apa lagi????? saya betul-betul tak faham la.... saya tak faham.... saya betul-betul tak faham.... awak boleh tak jangan campur hal kami bertiga? saya tahu awak baik dengannya... awak ambil berat tentang kami... tapi, tak semestinya awak perlu mengetahui segala-galanya.... saya tak rasa awak patut tahu tentang ini.... saya dah tak larat la... tak larat sangat-sangat..... tolonglah.... saya merayu sangat-sangat.... janganlah ungkit-ungkitkan hal ini lagi... saya dah tak larat... dan saya tahu saya yang bersalah.... maafkanlah saya... maafkan saya....
14 November 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment